دیگر حتی فرصت دروغ هم برایم باقی نمانده است
وگرنه چشمانم را می بستم
و به آوازی گوش میدادم
که در آن دلی می خواند
من تو را
او را
کسی را دوست می دارم !

دلم یک دنیا گرفته
از کسی که بود و نیست
از کسی که هست و ارام نمیگیرم
چقدر هوای هوایت را دارم
به رخ کشیدن مردانگیت.فشردن دستانم با همه نفس
حالا...یک من اینجا.یک تو انجا.یک او در اینده ما...

ازتوچه پنهون شبها با گریه اروم میشم
حس میکنم دوباره برمیگردی تو پیشم
توخلوت شبونم
دنبال یه بهونم
تا فکرتو،بیفتم هنوزهمون دیونم
بازدوباره شروع شد روگونه های سردم
هیچ شبی مثل امشب
برات گریه نکردم

اینــــ  بـــــار  ڪــــہ  آمــــدے

دستــانتــ  را  روے  قلبمـــ  بـــگـذار

تـــــا  بفهمــے  اینــــ  دلــــ  …

بــــا  دیــــد نــــ  تــــــــو

نــمــے  تــپـــد

مــے  لـــــــرزد

مـن…!

مـرا که میـشنـــــــــاسـی؟!

خـودمــــــــــم…

کسـی شبیــــــــــه هیچــــــــکس!

دردهایم را لایک کردندو گفتند زیبا بود...

نمیدانستم مگر درد هم زیبا میشود؟

هی رفیق مجازی

شاید روزے بے خبر دیگر پستـــــ نگذارم...

دلم مےخواهد ترانہ‌ے خداحافظے رابنویسم... روے دیوار همیڹ مجازے

ولے...

واژه‌ها فرار مےڪنند

دلم طاقـٺ نمےآورد

اشڪ‌ها اماڹ نمےدهند

نمےدانم ،شاید مڹ هم روزے

بے خداحافظے بروم از ایڹ 

صفحہ‌ےِ مجازے...