كاهگل ملاتي است كه در معماري ايراني به خصوص در مناطق كوير مركزي ايران به كار ميرود. در تپه سيلك، دركاخهاي تخت جمشيد، در بناهاي پاسارگاد و شوش كاربرد كاهگل را ميتوان به وفور ديد. كاهگل اصيل، از مخلوط كاه، خاك رس و آب به صورت آخوره به دست ميآمد. اين ملات را خوب ورز ميدادند تا حدي كه ملات به بيل نچسبد و به راحتي جدا شود.
اين ملات در مقابل حرارت عايق بسيار خوبي بود و از نظر دوام اگر اصولي تهيه ميشد، سالها مقاومت ميكرد. همچنين در صورتي كه ضخامت ملات كاهگل 20 تا 30 سانتيمتر ميشد، عايق رطوبتي خوبي محسوب ميشد. تنها ضعف كاهگل فرسايش براثر بارش باران و باد بود كه با چسبهاي آب پايه جديد آكريليكي اين مشكل برطرف شده است. درواقع كاهرنگ يا كاهگل پليمري آب بند از مصالح جديد است كه مشكلات كاهگل را از بين برده است.
اما شما اگر عاشق فضاهاي روستايي و عطر نوستالژيك كاهگل هستيد، ميتوانيد با كمي هزينه و البته به خرج دادن هنر و سليقه، ديوار اتاقتان را با تكنيك «پتينه» به صورت كاهگل در بياوريد، بی اينكه نگران فرسايش آن باشيد!
مرحله اول: بتونه و رنگ