شعر چرا با من...؟

میدونم دلت گیره
شوخیشم بد بود
میگفتی بهت دیگه
حسی نمونده خب
اینا رو اعصابه همش
فک کردم از همه چی
چشمو دلت سیره

 میدونی سخته

تو بگو چرا با من
پشت خط موندنام
جواب چراهامن؟
صداتو ببر دیگه
چیزی نمیخوام بشنوم
آخه نامرد فقط بگو چرا با من
منی که گفته بودم بدجوری میشکنم
دروغ نگو فقط همه رو میشنوم
انقد شکستم که دیگه خنده نمیاد به لبام

واسه همینه از سن و سالم بیشترم

...

بیخودی گریه نکن دیگه حرفی بین ما نیست
منی که میگفتم دیگه هیشکی عین ما نیست
هوای منم سرده مثل نگاه تو شده
همه چی له شد زیر پا شدیم عین پاییز
با هرکی بد بودم با تو رو راست میشدم
گفتم باشه قبول اونی که خواست میشدم
چجوری دلت اومد دستاشو محکم بگیری
منی که همیشه واست یه آدم خاص میشدم

...

میخوای بد جلوه ندی تو هم حرفی نزن
هر کی پرسید بگو درگیر کاراشه
اصن چیه مگه ، بگو من خراب شم
بگو ، من که بریدم اون آخراشم
میزنی زیر چی ، یکم مرد باش لااقل
میگی دوست باشیم فقط ، میخوام نباشم

...

از این حرفا گذشت
راستی خوبی خودت
به چشت میاد بهت خوبی کنه ؟
یا اونم مثل منه دستش نمک نداره

...

راستی ، یه سالی رفت که هفته ها روشه
تنها یادگارم ازت یه خط خاموشه
بشین به اون روزا فکر کن چه حرفایی میزدی
یبار روشن کن ببین اون اس ام اس ها توشه